من و تو چقدر خدا را در حیطه زندگی شخصی مان می بینیم، چقدر در خلوت هایمان خدا را ناظر می بینیم؟پشت نیت های درونی مان که کسی از آن با خبر نیست چقدر وجود کسی را می بینیم که عالم به پنهان و آشکار است؟در روایت داریم که معصیت نکنید چرا که آنکه شاهد است خود حکم کننده است. اگر انسان در جلوی چشم قاضی جرمی را مرتکب شود به نظر شما می تواند آن را انکار کند؟ اما حکایت زیر در رابطه با مردی است که توان مقابله با گناهان را نداشت و جواب امام حسین(ع) به او که با پنج شرط می توانی گناه کنی!براستی آنچنان که حضرت امیر(ع) می فرمایند گناه نکردن بسی آسان تر از توبه کردن است همان چیزی که همه دانشمندان عالم به آن معتقدند و ما همه می دانیم یعنی : پیشگیری بهتر از درمان است. این منطقی است که هر خردمندی را وادار به تصدیق می کند، و اما روایت شده است که :

شخصی آمد نزد امام حسین (ع) .

گفت من فردی گنهکارم ، و توان مقابله با گناه هم در من نیست . پس مرا نصیحتی کن!

حضرت فرمودند:

پنج تا کار را انجام بده ، بعد هرچه می خواهی گناه کن!!

1-  روزی خدا را نخور ، بعد هرچه می خواهی گناه کن.

2-  از مملکت خدا بیرون رو ، بعد هرچه می خواهی گناه کن.

3-  برو جایی که خدا تو را نبیند و بعد هرچه می خواهی گناه کن.

4-  وقتی فرشته مرگ برای قبض روح به سراغت آمد ، او را از خود دور کن و بعد هرچه می خواهی گناه کن.

5-  وقتی که مالک جهنم  خواست تو را داخل آتش نماید ، پس داخل مشو و بعد هرچه می خواهی گناه کن. 

منبع: زبدة الاحادیث/ج1/ص32